ISO 75 ve ISO 306 Yüksek sıcaklık polimerlerinde HDT ve VST tesleri

Geleneksel silikon yağı, polimerler üzerinde yapılan ısı sapma sıcaklığı (HDT) ve vicat yumuşama sıcaklığı (VST) testlerinde en çok kullanılan araçlardan biridir. Testin prosedürü ve temeli gayet basittir ancak silicon yağ tabanlı test sistemleri çok kolay kurulabilmelerine rağmen çıkabildikleri maksimum sıcaklık yalnızca 280°C’dır.

Polimer endüstrisine, PEEK (Polyether Ether ketone) ve PEI (Polyetherimide) gibi yüksek sıcaklık polimerlerine olan talep, yüksek mekanik ve termal özellikleri sebebiyle artış göstermektedir. Bu  yüksek sıcaklık polimerlerinin testi için alternative bir araç gerekmektedir çünkü silicon yağın kullanılabilir olduğu sıcaklıklardan daha yüksek HDT ve VST’leri vardır. Bu testler için CEAST HV500 kullanılır. CEAST HV500, ISO 75-1 & 2 ve ISO 306 Yöntem B’ye göre hem yüksek hem de alçak sıcaklıklarda HDT ve VDT testlerini gerçekleştirmede akışkan aliminyum oksit banyosu kullanır. PEEK, PS (Polystyrene), PA (Polyamide), PPS-40% cam dolgulu (Polyphenylene Sulphide), PP-15% cam dolgulu (Polypropylene) ve PC (Polycarbonate)’ın ISO standartlarına uyumlu, 50ºC/h ve 120ºC/ h sıcaklık artışlarında çeşitli derecelerde testlerini yapabilir.

280°C derecenin altında HDT’ye sahip malzemelerin testlerinde, aliminyum oksit sistemlerinden ve geleneksel silicon yağı sistemlerinden elde edilen sonuçları karşılaştırdık. HDT hakkında her biri 12 numuneden oluşan kümelerle yapılan testlerin istatiksel analizler çok defa ve tekrarlanabilir sonuçlar vermiştir. Bu sonuçlar iki yöntem arasında 5%’lik fark göstermektedir. 280°C dereceden yüksek HDT ve VST’si olan yüksek sıcaklık polimerleri için akışkan aluminyum oksit banyosunun kullanılmasını öneriyoruz. Düşük sıcaklık polimerleri de akışkan aluminyum oksit banyosu sistemlerinde test edilebilir; geleneksel silikon yağlı sistemlerde elde edilen sonuçlar ile gayet uyumlu sonuçlar vermektedir.